Liszajec zakaźny – czym jest?

Liszajec zakaźny jest jedną z najbardziej nieprzyjemnych chorób skóry, aczkolwiek często mija w samoistny sposób i nie jest specjalnie groźny dla zdrowia. Jego objawy są bardzo nieestetyczne, a w trakcie rozwoju choroby i jej wizualnej postaci chory zaraża całe otoczenie, narażając wszystkich na ryzyko złapania tej samej choroby. Jednocześnie, liszajec jako schorzenie często bywa powikłaniem po innych chorobach skóry, które są typowe dla osób przebywających w większych skupiskach ludzkich.

Czym jest liszajec zakaźny?

Liszajec zakaźny to choroba skóry, która objawia się powstawaniem nieestetycznych, brzydko wyglądających oraz sączących się ran, z których wypływa ropa oraz płyn surowiczy w kolorze miodowym. Z czasem pęcherze, które są pierwszym objawem choroby, zanikają i pękają, tworząc rozległe skupiska strupów o jasnobrązowym zabarwieniu.

Szczególnie zakaźny jest płyn, który wypływa z liszajów podczas każdego stadium choroby – może doprowadzić do zakażenia również osoby zupełnie zdrowej

Liszajec może mieć trzy różne formy. Najpopularniejsza z nich to forma pęcherzykowata, która dotyka praktycznie większość osób cierpiących na liszajec. W przypadku tego zakażenia objawy liszajca zakaźnego ograniczają się zazwyczaj wyłącznie do konkretnych miejsc na skórze, gdzie tworzą się rozmaite pęcherze o różnej wielkości i delikatnej, workowatej powierzchni. Innym rodzajem jest liszajec w formie zapalenia mieszków włosowych, często połączony z zakażeniem gronkowcem oraz będący jego powikłaniem. W tym przypadku zaatakowana jest duża powierzchnia skóry. W sytuacji, gdy chorego dotknie niesztowica, do objawów typowych dla liszajca zakaźnego dochodzi również powiększenie węzłów chłonnych, będące objawem toczącej się w organizmie ogólnej infekcji. Zazwyczaj w tym przypadku owrzodzenie występujące przy liszajcu jest usytuowane w dalszych, głębszych warstwach skóry, a także o wiele gorzej się goi.

Kto może się zarazić liszajcem

Zazwyczaj na liszajec zakaźny chorują osoby, które przebywają w dużej grupie – choroba szybko i bez większego problemu rozprzestrzenia się. Z powodów higienicznych w przypadku zarażenia jednego z domowników często chorobę przechodzi również reszta rodziny, zwłaszcza gdy zakażenie pierwotne dotyczyło dziecka uczęszczającego do przedszkola czy szkoły. Liszajec zakaźny dotyka niejednokrotnie również osoby cierpiące na rozmaite infekcje skórne, przede wszystkim spowodowane bakteriami, jak np. infekcja wywołana gronkowcem złocistym, a także te, które cierpią na przewlekłe choroby skóry.

Zakażenie liszajcem w dużym stopniu dotyczy osób starszych, chorych przewlekle oraz o czasowo obniżonej odporności, dlatego jedną z najlepszych form zapobiegania chorobie jest po prostu dbanie o siebie, utrzymywanie higienicznego trybu życia.

Leczenie liszajca zakaźnego

Liszajec jako choroba skóry leczony jest przede wszystkim miejscowo, maściami przeciwzapalnymi oraz z antybiotykami. Często konieczna jest również terapia choroby, która wywołuje liszajec. W niektórych przypadkach podaje się antybiotyki doustne.

Bibliografia

1. Vinay Kumar, Stanley L. Robbins, Abul K. Abbas, Nelson Fausto, Richard Sheppard Mitchell, Robbins basic pathology, 2007
2. Hartman-Adams H, Banvard C, Juckett G, Impetigo: diagnosis and treatment, American Family Physician
3. Koning S., van der Sande R., Verhagen A.P., van Suijlekom-Smit L.W., Morris A.D., Butler C.C., Berger M., van der Wouden J.C., Interventions for impetigo, 2012
4. Kumar Vinay, Abbas Abul K., Fausto Nelson., Mitchell Richard N., Robbins Basic Pathology, 2007