Choroba wieńcowa
Choroba wieńcowa
Choroba wieńcowa nazywana też chorobą niedokrwienną serca to stan, w którym serce otrzymuje zbyt mało tlenu, by prawidłowo funkcjonować. Najczęściej choroba ta występuje u osób po 45 roku życia, nawet 5 razy częściej chorują na nią mężczyźni chociaż zwiększone ryzyko wystąpienia pojawia się także u kobiet po przebytej menopauzie.
Warto też zauważyć, że tego rodzaju choroba serca dotyka częściej osoby, u których w rodzinie ktoś na nią cierpiał oraz u tych, którzy palą papierosy.
Zagrożeniem może być także podniesiony poziom cholesterolu, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, otyłość oraz przewlekły stres.
Jak potwierdza kardiolog, choroba wieńcowa objawia się najczęściej bólem w klatce piersiowej, uciskiem za mostkiem, uczuciem kołatania serca, dusznościami, omdleniami czy zwiększonym poceniem się.
U sporej liczby pacjentów zauważa się również przyśpieszone bicie serca i arytmię. Należy przy tym zaznaczyć, że u wielu pacjentów choroba niedokrwienna serca nie daje żadnych symptomów, przez co jest późno diagnozowana. Zdarza się, że pierwszym objawem jest zawał serca a wtedy pacjent nie zawsze ma szansę na ratunek.
Aby prawidłowo zdiagnozować chorobę wieńcową nie wystarczy sam wywiad z pacjentem.
Konieczne są tutaj specjalistyczne badania, takie jak EKG, echokardiografia czy koronarografia. W leczeniu natomiast przydatna jest właściwa dieta, leczenie farmakologiczne bądź zabiegi inwazyjne, takie jak wszczepienie pomostu aortalno-wieńcowego.
Bibliografia
1. Kuch M., Światowiec A., Wsół A., Badania CIBIS z perspektywy czasu – co wniosły do leczenia niewydolności serca?, Katedra i Zakład Fizjologii Doświadczalnej i Klinicznej, WUM
2. Anna Maria, Frycz-Kurek, Piotr Buchta, Janusz Szkodziński, Stabilna choroba wieńcowa – epidemiologia, diagnostyka, wybór postępowania, 2008
