Wszawica łonowa

Wszawica łonowa to pasożytnicza choroba, która jest wywoływana przez wszy, żyjące na włosach łonowych. Do zarażenia dochodzi na drodze bezpośredniego kontaktu. Objawy to przede wszystkim swędzenie okolic intymnych, a także ud, wzgórka łonowego, pachwin oraz brzucha.

Za dolegliwości te odpowiadają wszy łonowe. Te pasożyty osiągają wielkość około 1,5 milimetra, dlatego mogą być widoczne gołym okiem. Jaja wszy, czyli tak zwane gnidy, znajdują się przylepione u nasady włosa i mają biały kolor. Dorosłe osobniki są natomiast brązowe. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej składają od kilku do kilkunastu jaj każdego dnia. Do zarażenia wszawicą może dojść przez bezpośredni kontakt, najczęściej seksualny, ale także przez używanie tej samej odzieży, ręczników, pościeli, itp.

Dodatkowo dorosłe wszy mogą skakać na duże odległości, co znacznie zwiększa ryzyko zarażenia.

Z tego powodu choroba często dotyka całych rodzin lub osób, które razem mieszkają, zwłaszcza w dużych skupiskach ludzi, np. akademikach, internatach, noclegowniach. Występuje przede wszystkim u ludzi dorosłych.

Objawy wszawicy łonowej

Objawy wszawicy łonowej to głównie uporczywe swędzenie. Na skórze pojawiają się niewielkie zmiany w postaci sinych plamek, które powstają w wyniku ukąszenia. Świąt występuje przede wszystkim w okolicy wzgórka łonowego, okolic pachwin, brzucha i skóry w obrębie ud. Zazwyczaj wszy łonowe nie osiedlają się na innych częściach ciała. Nieprzyjemne dolegliwości najczęściej pojawiają się po kilku tygodniach od chwili zarażenia, kiedy wszy rozmnażają się i dochodzi do podrażnienia skóry.

Dodatkowo pasożyt i jego odchody są często czynnikiem alergicznym, powodującym objawy nadwrażliwości, w tym powiększenie węzłów chłonnych.

Leczenie wszawicy łonowej

Leczenie wszawicy łonowej to specjalność dermatologów i wenerologów. Ważne jest wczesne rozpoczęcie leczenia, a także objęcie nim całej rodziny lub osób, które mieszkają razem. Terapia powinna być prowadzona u wszystkich osób w tym samym czasie. W celu usunięcia problemu stosuje się specjalne preparaty, przeznaczone do stosowania miejscowego, np. żele, maści czy szampony. W czasie terapii konieczna jest zmiana pościeli i bielizny oraz powstrzymywanie się od kontaktów seksualnych, żeby zahamować rozprzestrzenianie się pasożytów. Zaleca się także depilację włosów łonowych. Właściwa terapia umożliwia bardzo skuteczne pozbycie się pasożytów. Standardowo stosuje się leki w kilku cyklach, żeby usunąć pasożyty w różnych stadiach rozwoju, dlatego bardzo ważne jest doprowadzenie leczenia do końca, nawet jeśli nie występują żadne niepokojące objawy.

Bibliografia

1. Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005,
2. Grzimek B., Grzimek’s Animal Life Encyclopedia, 2003