Leczenie znamion barwnikowych

Znamiona barwnikowe to tak zwane pieprzyki. Są często spotykane i przeważnie ignorowane, jeśli nie znajdują się w widocznym miejscu (np. na twarzy) i nie są duże. Przeważnie pieprzyk nie powinien być powodem do niepokoju, gdyż składa się on z komórek barwnikowych – melanocytów – i zazwyczaj nie rozrasta się, może być ewentualnie uznany za defekt kosmetyczny.

Konieczność podjęcia leczenia pojawia się w przypadku bardzo dużych znamion, które mają o wiele większą szansę na przekształcenie się w zmianę nowotworową. Takie znamiona wnikają w głąb skóry, docierając nawet do układu nerwowego, przez co są wyjątkowo niebezpieczne.

Skuteczne leczenie zmian barwnikowych

Leczenie znamion barwnikowych musi poprzedzić dokładna diagnoza samego znamienia oraz ogólnego stanu pacjenta. Podczas diagnozy korzystać można z metod takich, jak dermatoskopia czy jej nowocześniejsza odmiana – wideodermatoskopia.

Metody są nieinwazyjne i pozwalają na określenie, czy znamię ma symptomy złośliwości, jak bardzo jest rozległe i czy można bezpiecznie je wyciąć

Lekarze rozróżniają rodzaj zmiany za pomocą zasady dermatoskopowej ABCD. W ten sposób łatwo wykryć np.czerniaka lub inne złośliwe modyfikacje pieprzyków. Po dokonaniu kompletnej diagnozy można przejść do dalszego etapu. Obecnie to, jak się leczy znamiona barwnikowe, zależy w dużej mierze od stopnia złośliwości zmiany, ponieważ pieprzyki łagodne, ale umiejscowione np. na twarzy lub szyi, można bezpiecznie wyciąć podczas krótkiego zabiegu.

Możliwości leczenia znamion barwnikowych

Rozwój medycyny pozwala na uniknięcie błędnych diagnoz w przypadku rozpoznawania typu znamienia. Lekarze wiedzą również, jak leczyć znamiona barwnikowe o dużym stopniu złośliwości. Każde znamię, które zostanie uznane za tzw. atypowe (różniące się od typowych, bezpiecznych zmian), przeważnie usuwa się profilaktycznie, gdyż pozostawione na skórze może w dowolnej chwili przekształcić się w złośliwe, zwłaszcza gdy znajduje się w miejscu narażonym na drażnienie ubraniem, jest owłosione (np. na skórze głowy), lub słabo widocznym podczas codziennych zabiegów i nie da się go dobrze kontrolować.  Usunięcie takich znamion, dopóki wyglądają niewinnie, pozwala zapobiec nerwom w przypadku jakichkolwiek ich samoistnych modyfikacji.

Nie oznacza to jednak, że każdy znaleziony na skórze pieprzyk należy natychmiast pokazywać lekarzowi i domagać się usunięcia go

Część takich znamion nigdy nie zmieni swojej struktury, warto jednak im się przyglądać. Wszelkie zmiany kształtu, koloru, rozmiaru oraz pojawienie się bólu, obrzęku czy wycieku jakiejkolwiek treści ze znamienia, mogą świadczyć o rozwijającym się nowotworze, więc jest to już sytuacja alarmowa. Znamię tego rodzaju poddawane jest badaniu w celu określenia stopnia złośliwości i jak najszybciej usuwane. Do tego pacjent pozostaje później na obserwacji przez krótki czas. Po opuszczeniu szpitala warto oglądać, czy w leczonej okolicy nie pojawiają się nowe zmiany oraz zwracać uwagę na wystąpienie ewentualnej bolesności najbliższych węzłów chłonnych.

Bibliografia

1. Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005
2. Julie V., Schaffer M.D., Aktualizacja dotycząca znamion melanocytowych u dzieci