Leczenie liszaja twardzinowego

Liszaj twardzinowy jest przewlekłą chorobą skóry, której podłoże nie jest do końca znane nawet specjalistom. Najczęściej schorzenie to dotyka kobiety w okresie menopauzy, ale zdarza się też, że chorują na nie mężczyźni i młode kobiety. Na szczęście, choć naukowcy nie są pewni co do przyczyn liszaja twardzinowego, dobrze wiedzą, jak się leczy liszaja twardzinowego. 

By mieć pewność, jak leczyć liszaja twardzinowego, niezbędna jest trafna diagnoza choroby. Najłatwiej dokonać jej poprzez pobranie wycinka skóry w trakcie biopsji i poddanie go badaniom histopatologicznym. Po rozpoznaniu choroby, leczenie liszaja twardzinowego może przybrać różne formy. Czasem wystarcza leczenie miejscowe, jednak w większości przypadków konieczne jest stosowanie różnych preparatów i antybiotyków – doogniskowo, bądź ogólnoustrojowo. Pojawienie się zmian skórnych na tułowiu i ramionach nie jest niczym groźnym i zazwyczaj ustępuje samo, bądź po zastosowaniu miejscowych maści z kortyzonem. Natomiast liszaj twardzinowy, występujący w okolicach intymnych, musi być leczony zawsze, nawet jeśli jego objawy nie są wyjątkowo uciążliwe.

W leczeniu liszaja twardzinowego zazwyczaj stosuje się maści sterydowe z kortyzonem, a także bardzo mocne kremy. Przez kilka tygodni, w czasie największego zaostrzenia choroby, kremy i maści należy nakładać codziennie

Po tym okresie, stosowanie maści i kremów zmniejsza się do jednego lub dwóch razów na tydzień, by uniknąć nawrotów choroby. Maści i kremy nie zawsze przynoszą pożądane efekty. Nie naprawiają bowiem blizn powstałych podczas wzmożonego świądu skóry. Co więcej, stosowanie ich wiąże się z wieloma działaniami niepożądanymi. Wraz z lekami do miejscowego smarowania, stosuje się doustne leki przeciwświądowe.

Jak leczyć liszaja twardzinowego

Coraz bardziej popularnym i stosowanym na całym świecie sposobem leczenia liszaja twardzinowego jest leczenie fotodynamiczne. Metodę tę stosuje się przede wszystkim u kobiet. Polega ona na naświetlaniu chorobowo zmienionych miejsc. Skórę objętą chorobą smaruje się przedtem maścią fotouczulającą. Zabieg ten nie przynosi skutków ubocznych, daje dobre efekty, a do tego jest bezbolesny i trwa zaledwie kilkanaście minut. W przypadku mężczyzn, dobrym rozwiązaniem często okazuje się leczenie chirurgiczne. Najczęściej dokonuje się obrzezania, a więc operacji polegającej na usunięciu napletka.

Chirurdzy stosują także zabiegi plastyki wędzidełka i meatotomii. Leczenie chirurgiczne u mężczyzn wiąże się zazwyczaj z brakiem nawrotów choroby. U kobiet natomiast, nie stosuje się takich zabiegów, gdyż zmiany chorobowe na skórze często i tak wracają

Młode kobiety, które także dotyka liszaj twardzinowy, nie zawsze muszą obawiać się konieczności stosowania terapii przez całe życie. Choroba, jeśli pojawia się u bardzo młodych osób, często ustępuje w wieku dojrzewania. Leczenie liszaja twardzinowego wymaga zazwyczaj czasu i współpracy lekarzy różnych specjalności – wenerologów, dermatologów i ginekologów lub urologów. Choroba zajmuje bowiem skórę i jest związana z narządami intymnymi, ma także charakter przewlekły i nawracający.

Bibliografia

1. Neill S.M., Lewis F.M., Tatnall F.M., Cox N.H., British Association of Der-matologists guidelines for the management of lichen sclerosus, Br. J. Dermatol., 2010