Objawy liszaja twardzinowego
Liszaj twardzinowy to przewlekła choroba skóry okolic intymnych, którą zauważa się najczęściej u osób w podeszłym wieku – w szczególności zaś u kobiet. Jej przyczyny nie są do końca znane. Wśród wielu czynników ryzyka, specjaliści wymieniają zmiany hormonalne, zaburzenia immunologiczne, zakażenia i infekcje, miejscowe urazy oraz predyspozycje genetyczne. Choroba przez lata zmieniała swoją nazwę. Niegdyś nazywano ją chorobą Hallopeau, chorobą Csillaga, liszajem białym, liszajem zanikowym lub dystrofią zanikową sromu. Dziś, wymiennie z nazwą „liszaj twardzinowy”, używa się nazwy marskość sromu (u kobiet) lub marskość żołędzi (u mężczyzn).
Jak objawia się liszaj twardzinowy
Jako schorzenie dermatologiczne, przede wszystkim na skórze. Najważniejsze i najbardziej charakterystyczne objawy liszaja twardzinowego to występowanie płaskich lub wypukłych zmian na skórze narządów intymnych. Są to zazwyczaj wykwity lub plamy zanikowe, które przekształcają się w blaszki o dużej spoistości. Skóra staje się pogrubiona z widocznymi grudkami w białawym lub perłowym kolorze, przypominającym barwę kości słoniowej. Podczas choroby dochodzi często do pojawiania się wybroczyn, pęcherzy, a także owrzodzenia.
Liszaj twardzinowy najczęściej atakuje narządy płciowe i okolice odbytu
U kobiet, zachorowaniu ulega łechtaczka, wargi sromowe, wzgórek łonowy oraz krocze. Mężczyźni natomiast, zazwyczaj skarżą się na zmiany chorobowe w okolicach napletka, żołędzi, cewki moczowej, a czasem też na mosznie i trzonie prącia. Zdarza się także, że liszaj twardzinowy pojawia się na tułowiu, kończynach oraz w jamie ustnej, są to jednak bardzo rzadkie przypadki. Niezależnie od miejsca występowania, liszaj twardzinowy jest chorobą bolesną, powoduje także świąd miejsc objętych chorobą. Swędzenie nie jest jednak regułą i dotyczy głównie kobiet. Skóra dotknięta liszajem może ulec po pewnym czasie ścieńczeniu, wygładzeniu i zbliznowaceniu, co powoduje nieprzyjemne doznania, a nawet ból podczas dotykania miejsc intymnych, w tym – podczas stosunku.
Pacjenci chorujący na liszaj twardzinowy skarżą się również na wysuszenie i pękanie skóry, co jest przyczyną pieczenia, a także prowadzi do bolesnych sytuacji, szczególnie podczas załatwiania potrzeb fizjologicznych
Ponadto, niemożliwe do zniesienia swędzenie okolic intymnych – szczególnie u kobiet – sprawia, że pacjentki pocierają i drapią zmienione chorobowo miejsca, powodując powstawanie otarć, ranek, a w konsekwencji także blizn, a nawet nadkażeń zranionej powierzchni skóry. Liszaj twardzinowy jest chorobą bardzo nieprzyjemną i utrudniającą codzienne funkcjonowanie choremu, nie jest jednak chorobą zaraźliwą. Jeśli istnieją problemy z tym, jak rozpoznać liszaja twardzinowego, wątpliwości najlepiej rozwiać poprzez wykonanie biopsji zajętej chorobą skóry. Wykonanie biopsji jest ważne również z uwagi na wykluczenie zmian złośliwych, jakie umożliwia to badanie. Od kilku lat uznaje się wprawdzie, iż liszaj twardzinowy nie stanowi stanu przedrakowego. Warto jednak regularnie sprawdzać, czy nie pojawia się zagrożenie nowotworem.
Bibliografia
1. Tomasz Pniewski, Katarzyna Smolarczyk, Joanna M. Sałkowska-Wanat, Sławomir Majewski, Współczesne poglądy na diagnostykę i leczenie genitalnego liszaja twardzinowego, Przegl. Dermatol., 2016
2. Heymann W.R., Lichen sclerosus., J. Am. Acad. Dermatol., 2007
U mnie liszaj twardzinowy zaatakował przede wszystkim krocze, ale nie do końca zorientowałam się i dopiero jak już pojawiły się blaszki, to zgłosiłam się do wenerologa. Najgorsze jest to, że mam stałą partnerkę i ona nie chorowała, więc nie wiadomo skąd się ta choroba wzięła!
Liszaj twardzinowy przede wszystkim powoduje te diabelne blizny, które są najgorszym objawem. Pewnie w jakiś sposób da się ich uniknąć, ale mi się nie udało i nie mam teraz pomysłu co z tym liszajem zrobić. Wygląda to beznadziejnie, ale mam nadzieję, że coś się da i jakoś się to usunie.